1,5—2 cm), i nie wysuwała się przed
małżowinę uszną
na część skroniową puszki mózgowej, a zwarte palce powinny
palcem środkowym
spoczywać na czubku czuciowym. Układ dłoni jest wówczas
lekko ukośny zgodnie z
przebiegiem bruzdy. Rolanda. (Patrz schemat na ryc. 19
i fotografię tej pozycji
na ryc. 25).
W
takiej pozycji leczymy narządy wewnętrzne głowy, gardła i korpusu,
rozmieszczone
po przeciwnej stronie tych części ciała, w stosunku do zakrytej dłonią
półkuli
mózgu.
Pozycja nr 5
Jest
ona najtrudniejsza ze wszystkich pozycji, a stosujemy ją w przypadku,
kiedy
trudno jest nam rozdzielić chore narządy wewnętrzne na stronę prawą lub
lewą i
przez to nie możemy stosować pozycji nr 4, albo wówczas gdy
mamy zajęte chorobą
narządy wewnętrzne po obydwu stronach ciała (np. mamy chore całe
dziąsła, całe
gardło, jelita itp.).
Przy
leczeniu chorób w szczególności w tej pozycji
(podobnie jak w pozycji nr 4)
należy mieć uprzednie rozpoznanie lekarskie, które
lokalizowałoby źródło choroby
(dolegliwości), jego rodzaj, a zarazem pozwalające ustalić czy w
narządach jamy
brzusznej znajdują się ciała obce, jaki jest ich rodzaj oraz wielkość.
Dotyczy
Ryc. 24 Rysunek –
„Układ dłoni na
głowie w pozycji nr 3 – widok od czoła”
str.81 Eugeniusz Uchnast - Samoleczenie Bioemanacyjnym Sprzężeniem z Mózgiem - BSM