trznych organizmu, powiązanych ze źródłem choroby lub miejscami uszkodzeń oraz wynikającymi z nich dolegliwościami. Nowo powstała pętla pomaga organizmowi, zasilając go energią z poziomu falowo-polowej postaci materii, w przywracaniu pierwotnej równowagi wewnętrznej, lub też w powstrzymywaniu dalszych procesów pogłębiania się choroby, jeśli jeszcze organizm nie został dostatecznie zrujnowany destrukcyjnym działaniem rozprzestrzeniającej się choroby a związanymi z tym, postępującymi zniszczeniami określonych organów wewnętrznych i obszarów ciała.

W odróżnieniu od cybernetycznych techniczno-elektronicznych urządzeń sterujących i maszyn cyfrowych, układy samoregulujące równowagę wewnętrzną organizmu (homeostazę) są nieporównywalnie bardziej złożone i niezwykle skomplikowane. Składa się na to brak całkowicie izolowanych, samoczynnych układów sprzężeń zwrotnych w organizmach ludzi i zwierząt w warunkach samodzielnego działania organizmu jako całości. W całym organizmie ludzkim występuje wprost niewymierna ilość połączeń szeregowych i zwrotnych, poziomych i hierarchicznych pionowych, chociażby tylko w samym układzie nerwowym, co zobaczymy przy jego krótkiej charakterystyce w dalszych rozważaniach. Oprócz oddziaływań między sąsiednimi strukturami, w systemie nerwowym występują również połączenia pomiędzy odległymi szczeblami tych struktur, co zapewnia między innymi większą szybkość przekazywania informacji w szczególnych warunkach.

Te właśnie względy skomplikowanej budowy organizmu ludzkiego na różnych poziomach znanych nam postaci materii, komplikują jeszcze bardziej ścisłe określenie prawidłowości zachodzących procesów leczniczych, uzyskiwanych w wyniku bioemanacyjnego sprzężenia zwrotnego ciała z mózgiem. Dlatego też, sprawy związane z tym sprzężeniem, musiałem potraktować bardzo ogólnie i ograniczyć się tylko do opisu i ilustracji pewnych założeń teoretycznych (co do przebiegu procesów leczniczych w chorym organizmie) opartych o uzyskiwane rezultaty lecznicze oraz doznania obserwowane w trakcie czynienia zabiegów metodą B.S.M..

Z powyższych względów w schemacie wykazanym na rycinie 6 starałem się zawrzeć, ogólne idee teoretyczne o przebiegu bioemanacyjnego sprzężenia ciała z mózgiem poprzez hierarchiczne układy sprzężenia zwrotnego mechanizmów homeostatycznych, z chorymi obszarami organizmu ludzkiego lub jego częściami ciała.

Cały proces leczniczy, odbywający się wewnątrz organizmu ludzkiego w wyniku sprzężenia zwrotnego między przyłożoną na głowie ręką (ciałem) a mózgiem, obejmuje na schemacie najwięk-

następna strona

spis treści

str.42    Eugeniusz Uchnast - Samoleczenie Bioemanacyjnym Sprzężeniem z Mózgiem - BSM