szy prostokąt, zawierający wszystkie znane nam wewnętrzne układy samoregulacji równowagi wewnętrznej organizmu, oprócz wyodrębnionego układu nerwowego, oznakowanego odrębną linią oraz cyframi 4a i 4b. Wyodrębniony układ nerwowy podzieliłem na dwie części: centralny układ nerwowy (oznaczony nr 4a) i obwodowy układ nerwowy, wraz z układem wegetatywnym (autonomicznym) — (oznaczony nr 4b). Ten ostatni połączyłem z pozostałymi układami organizmu w tym samym zasadniczym prostokącie, w którym wymieniam zaraz po układzie wegetatywnym na pierwszym miejscu układ krwionośny. Jak się wydaje odgrywa on, po układzie nerwowym najważniejszą rolę w leczeniu B.S.M., w stosunku do wszystkich pozostałych układów. Następnie, według założonej ważności oddziaływań ozdrowieńczych, wymieniam układy: krwiotwórczy; limfatyczny; hormonalny; przewodowo-pokarmowy, oddechowy itd.. Należy się jednak liczyć z tym, że wszystkie te układy reagują współzależnie w procesach ozdrowieńczych, w zależności od rodzaju zachwiania homeostazy, rodzaju i miejsca rozmieszczenia przyczyn choroby lub uszkodzenia.

Pozostałe oznakowania ilustrują dostatecznie przejrzyście przebieg procesów homeostatycznych od momentu zachorowania, tj., od objawienia się w organizmie choroby (wejście po linii nr 1) i jej przyczyny, poprzez jej rozprzestrzenianie się z biegiem czasu w całym organizmie, upośledzając odpowiednie układy wewnętrzne (np. przy chorobach bakteryjnych i wirusowych), aż do zagrożenia całkowitego zachwiania homeostazy organizmu, prowadzącego do trwałego kalectwa lub śmierci.

Znakiem nr 2 wykazałem wstępne samoczynne reakcje samoobronę organizmu, które nie zawsze są w stanie dać sobie same radę z chorobą lub uszkodzonym obszarem ciała.

Przy przyłożeniu rąk (ciała) na głowie, wykazałem proces wzmacniania samoobrony organizmu przez bioemanacyjne sprzężenie zwrotne ciała z mózgiem oznaczając te procesy nr 3. Znakiem 3a oznaczam drogę sprzężenia zwrotnego bioemanacji całego organizmu własnego lub obcego, zasilając wybiórczo, poprzez ośrodki w korze mózgowej i reszty mózgowia zawiadujące chorą

Objaśnienia znaków schematu na rycinie 6.

1.   — droga procesów chorobowych;

2.   — samoregulacja mechanizmów homeostatycznych;

3a   — droga sprzężenia zwrotnego wewnętrznego bioemanacji organizmu (przy ciele obcym jej brak);

3b   — bioemanacyjne sprzężenie zwrotne wewnętrzne lub zewnętrzne z mózgiem;

4a   — droga przewodzenia bioelektryczności przez ośrodkowy układ nerwowy do części chorej organizmu;
4b   — połączenia nerwowe mózgowia z układami wewnętrznych mechanizmów homeostazy;
5    — przebieg ogólnych procesów leczniczych wywołanych B.S.M.;
6a   — rezultaty likwidacyjne dolegliwości, objawów choroby i uszkodzeń, ozdrowienia;
6b   — rezultaty likwidacyjne przyczyn choroby lub hamujące ich rozwój w stanach zadawnień.

następna strona

spis treści

str.43    Eugeniusz Uchnast - Samoleczenie Bioemanacyjnym Sprzężeniem z Mózgiem - BSM